- بر چهره پر ز نور مهدي صلوات

بر جان و دل صبور مهدي صلوات

تا امر فرج شود مهيا بفرست

بهر فرج و ظهور مهدي صلوات

- آقا بيا به خاطر باران ظهور کن

ما را از اين هواي سراسيمه دور کن

وقتي براي بدرقه عشق مي‌روي

از کوچه‌هاي خسته ما هم عبور کن

- سر راهت در انتظارم

برده هجرت صبر و قرارم

جز ظهورت اي گل زهرا

به خدا حاجتي ندارم

- سوگند به هر چهارده آيه نور

سوگند به زخم‌هاي سرشار غرور

آخر شب سرد ما سحر مي‌گردد

مهدي به ميان شيعه برمي‌گردد

- اگر که آمدي من رفته بودم اسير سال و ماه و هفته بودم

دعايم کن دوباره جان بگيرم بيايم در رکاب تو بميرم

نيمه شعبان مبارک

- اگر از منتظرانت بودم

چون ديده نرگس نگرانت بودم

با اين همه رو سياهي و سنگدلي اي کاش که از همسفرانت بودم

- سلام اي انتظــار انتظـــارم سلام اي رهبر و اي يادگارم

سلامم بر تو اي فرزند زهرا سلامم بر تو اي نـــاجي دنيا

- اين ديده نيست قابل ديدار روي تو چشمي دگر بده تا تماشا کنم تو را

- امشب ز كَرَم حق گُهرى داد به نرجس

وز برج ولايت قمرى داد به نرجس

خوش باش كه حق بال و پرى داد به نرجس برخيز كه زيبا پسرى داد به نرجس

- بر منتظرين مژده بده منتظر آمد

از مهد بقا مهدى ثانى عشر آمد

- سپيده خواهد آمد

ياس نرگس خواهد آمد

گر تکاني بدهيم بر دلمان مهدي صاحب زمان، خواهد آمد

- كاش مي‌شد واژه‌ها را شست و انتظار را تفسير کرد ولي افسوس ...

- آقا جان! حيف نيست ماه شب چهارده پشت ابرهاي تيره و پاره پاره پنهان بماند؟ حيف نيست ديده را شوق وصال باشد ولي فروغ ديده نباشد؟!

- به اميد روزي که متن تمام پيامك‌ها يک جمله باشد و آن: مهدي آمد.

- کجايى اى هميشه پيدا از پس ابرهاى غيبت؟

- مهدي جان!

به روسياهي‌مان نگاه نکن و به دستهايمان که خالي و گنهکارند، قلبمان را ببين که هر روز، صبح و شام تو را مي‌خوانند.

- تو خواهى آمد و ياس‏ها و نيلوفرهاى «سركش‏» را به دعوت خواهى خواند و حضور تو تسلاى دل ياس‏هاى كبود خواهد بود.

- مهدي جان بيا و دنياى دل را به بوى خوش فطرت پر كن. دل‏هايى كه همواره در سرزمين نيمه شب تو را مى‏خوانند و به عشق تو در آسمان مكاشفه پرواز مى‏كنند.