مجلس در نظام جمهوري اسلامي ايران از اهميت ويژه و والايي برخوردار بوده و محور بسياري از تصميم گيري ها، قانونگذاري ها، برنامه ريزي ها است و چراغ هدايت دولت و ملت را به دست دارد. مجلس پايگاه اساسي نظام و مردم و مايه حضور و مشاركت واقعي مردم در تصميم گيري ها و مظهر اراده ملي است.
با توجه به نقش مؤثر و مهم مجلس در نظام كشور، وظايف عمده مجلس در دو بخش خلاصه مي گردد:
الف- قانونگذاري
ب – نظارت
حال جهت اطلاع و آگاهي از جايگاه مجلس شوراي اسلامي در قانون اساسي و همچنين نحوه اداره مجلس بر اساس آيين نامه داخلي و آشنايي با بخش هاي مختلف مجلس شوراي اسلامي كه مسئوليت ارتباط با مردم را به اشكال مختلف به عهده دارند به طور خلاصه اطلاعاتي ارايه مي گردد. بديهي است محققين و صاحب نظران مي توانند با مراجعه به قانون اساسي – آيين نامه داخلي مجلس – مشروح مذاكرات مجلس و همچنين انتشارات مجلس شوراي اسلامي اطلاعات كاملتري را نسبت به مجلس شوراي اسلامي كسب نمايند.
- مجلس شوراي اسلامي از نمايندگان ملت كه به طور مستقيم و با راي مخفي انتخاب مي شوند تشكيل مي گردد (اصل 62 قانون اساسي)
- دوره نمايندگي مجلس چهار سال است. (اصل 63 قانون اساسي)
- عده نمايندگان مجلس شوراي اسلامي دويست و هفتادنفر است . (قسمتي از اصل 64 قانون اساسي )
- زرتشتيان و كليميان هر كدام يك نماينده و مسيحيان آشوري و كلداني مجموعا يك نماينده و مسيحيان ارمني جنوب و شمال هر كدام يك نماينده انتخاب مي كنند. ( قسمتي از اصل 64 قانون اساسي)
- مجلس شوراي اسلامي با حضور دو سوم مجموع نمايندگان (180 نفر) رسميت پيدا مي كند. (قسمتي از اصل 65 قانون اساسي)
- مذاكرات مجلس شوراي اسلامي بايد علني باشد و گزارش كامل آن بايد از راديو و روزنامه رسمي براي اطلاع عموم منتشر شود. (قسمتي از اصل 69 قانون اساسي)
- مجلس شوراي اسلامي در عموم مسايل در حدود مقرر در قانون اساسي مي تواند قانون وضع كند. (اصل 71 قانون اساسي)
- مجلس شوراي اسلامي نمي تواند قوانيني وضع كند كه با اصول و احكام مذهب رسمي كشور يا قانون اساسي مغايرت داشته باشد. تشخيص اين مسئله به عهده شوراي نگهبان مي باشد. (اصل 72 قانون اساسي)