قانون مسيري است که توسط حکومت يا جامعه براي رشد انسان و جامعه تعيين مي شود. قانون معرب کلمه يوناني canon است که به فرانسه loi و به انگليسي law ترجمه ميشود.
حاكميت قانون
دوران طولاني زندگي بشر همواره دستخوش تغييرات در گرايش به قانون بوده است. در برخي نطرات سياسي حاکمان بالاتر از قانون قرار داشتند چنانکه افلاطون براي مثال فلاسفه را در شهر فرضي خود بالاتر از قانون مي دانست و يا ژان بدن نه دقيقا بلکه در برداشت غالب چنين نطري داشت. اما دوران درازى از تاريخ بشريت، حاكمان و قانون در يك رديف قرار داشتند ــ قانون به سادگى چيزى بود كه حاكم مى خواست.(اين امر به مکتب اثباتي حقوق معروف است که برخي آغازگر آن را در دوران جديد هابز ميدانند) ليکن در گرايش سوم و مدرن تر حاکم در بند قانون بود. نخستين گام در جهت فاصله گرفتن از استبداد حاکمان، نظر حاكميت به وسيله قانون بود كه مفهوم پايين تر بودن حاكم از قانون و الزام او براى حاكميت از راه هاى قانونى را شامل مى شد. حكومت هاى مردم سالار با ايجاد حاكميت قانون، در اين راه فراتر رفتند. هرچند هيچ جامعه اى بدون مشكل نيست، اما حاكميت قانون از حقوق سياسي، اجتماعى و اقتصادى حمايت مى كند.